خرما یا حلوا در این جلسه ها.ا

ین جلسات توزیع می شد. جلسات

مسجد و منازل تا پایان ماه صفر ورمضان

ادامه داشت. روحانی مسجد بعد از دریافت

هزینه ها به قم برمی گشت..هیت سینه و زنجیر

زنی  در ایام تاسوعا و عاشورا و فردای عاشورا به

مساجد روستاهای دیگر رفته ،عرض تعزیت و تسلیت به

هم می گفتند .در ده روز اول محرم دسته شاه حسین گویان

با استفاده از چوب های بلند و بعضا قمه و شمشیر نیز شبها به

روستا های دیگر رفته و درعصر تاسوعا اقدام به برپایی مشعل برزگی

در وسط میدان می کردند. شب عاشورا دسته های یا حسین گویان سایر

روستا ها به دیزج خلیل علیا آمده و بدلیل وسعت میدان، شورها و رباعی خوانی

می نمودند.در صبح روز عاشورا  شبیه خوانی با استفاده از جنازه پارچه ای ،اتاق عروس

قاسم،ننوی حضرت علی اصغر وتعدادی طبق های چوبی مزین به حنا و قند و گل انجام می گرفت.

سینه زنی  و نذوزات در مقابل شبیه ها ، دسته سینی زنی واسرای سمبلیک در روزعاشورا به

اوج خود می رسید.شب را شام غریبان وصبح فردا را بعد از نماز صبح به عنوان صبح مزار

برقرار ، و در فرصت باقی مانده در چند خانه ، مداحی کوتاهی انجام و عصر به یکی از

مساجد دیگر محله ها می رفتند.  بجز مداحان جوان ، مداحان پیشکسوت اداره دسته

سینه زنی و گفتن نوحه را به عهده داشتند و مردم نیز احترام خاصی بر آنان قایل

می شدند.حسین قلی چابکی، یداله طربخواه ، محمد باقر بابا پور ، حسین و

اصغر نوچهانی ، اکبر ساعی ، صمد چبار لویی ،محمد نصرین دخت، سید

جواد دمادم ، ارشد نصیر پور،اگر اشتباه نکنم میرزا محمد دلالت از

مداحین وبرادران ترابی(عباس وصمد) جزء رباعی و رجز خوان

های دسته یاحسین گویان و همچینین از مشوقین جوانان

برای پرپایی مشعل به حساب می آ»دند.مراسم رجز

خوانی در میادین توسط برادران ترابی (عباس و صمد) اجرا

می شد. استقرار و علم کردن مشعل شب عاشورا به عهده همه

جوانان بود. شبیه گردان ها آقایان حسین کریم پور، محمد قوخماز ،محمد  

خلیل بیگلو، حسین سلمانپور،شعبان جهادی ، تعدادی جوان بودندکه روضه خوان

های خاصی در کنار این شبیه ها حرکت و روضه می خواندند( عباس ترابی ، محمد نسرین

دخت، یداله طربخواه ، نقی سیاری)  ضمن روضه خوانی ، نذورات ( قند، چای، پول، شال، پارچه )

را هم جمع اوری می کردند.در کنار یا داخل دسته سینه و زنجیر زنی به منظور ساماندهی

دسته حسینی و هم چنین  توجه به سلامت سینه زنان ،علی آقا شعبانی ( سلمانی

محل)و علی آقا ترابی (خیاط محل)که هردو از امانت داران به حساب می آمدند،

مسئولیت نگهداری کت های سینه زنان را عهدار می شدندو به محض اینکه

شور سینه زنی کم می شد ، کت ها را به صاحبانشان برمی گرداندند بعد

از این دو نفر ،کسی را که دست به این اقدام نزده است. تعدادی از

بانوان و بچه ها نیز با پوشش لباس مشگی،صورت پوشیه زده ،

پیاله سفالی در دست با شعار های کربلایی و نفرین بر

قاتلین شهدا کربلا،تحت عنوان نماد اسرای کربلا تا ظهر

تحت نظارت شبیه خوان شمر ، همراه هیات می

رفتند تنها دسته اسب سواران بود که مسئول

خاصی نداشت. ظهر عاشورا نیز در میدان

روستا ، روحانی محل مداحی و مراسم

عاشورا خاتمه و بعد ازصرف ناهار

تعدای از مردم به منازل خود

رفته ومابقی دوباره همراه

هیت می شدند.

محرم دور خانم زینب عزاسی       بیزی سسلر حسینون کربلاسی

حسینین نوحه سین دلریش یازاندا    مسلمان سهلدیر که کافر آغلار