توجه:اطلاعات ارایه شده زیرصرفاً گپی از سایت های اینترنتی است
شهید حمید فیضی دیزجی
فرزند فیض اله
محل تولد تهران
تاریخ تولد :1332/01/20
تاریخ شهادت : 1362/01/21
محل شهادت : نامشخص
محل دفن :تهران - بهشت زهرا
بسم الله الرحمن الرحيم
1362/01/16
وصيتنامه حميد فيضى ديزجى شماره شناسنامه 372
پس از ابراز شكر و سپاس به درگاه خداوند منان و كريم و رحيم و اعتقاد به پيامبرى حضرت محمد (ص) و امامت حضرت على (ع) و يازده فرزندش و آرزوى جاودانگى براى جمهورى اسلامى ايران تا انقلاب حضرت مهدى (عج) و طول عمر باعزت و سلامتى براى امام خمينى تا انقلاب حضرت مهدى (ع) حتى كنار حضرت مهدى (ع) چند سطرى جهت وصيت مى‌نويسم تا اينكه بعد از من انشاءالله مسئله‌اى كه بر خلاف ميل است پيش نيايد انشاءالله.
قبل از هر چيز نظر محترم پدر و مادر و برادران و خواهران و همسر و اولادم را به اين نكته جلب مى‌كنم كه همه ما از آن خدا هستيم و به نزد او باز خواهيم گشت و هيچ شكى درآن نيست چه دو روز زودتر يا دو روز ديرتر و اين يك امر حتمى است و نمى‌شود انكار كرد يعنى چه به خواهيم و چه نخواهيم به سوى خداى بزرگ باز خواهيم گشت پس بايد اولين هدف ما اين باشد كه طورى عمل كنيم كه انشاءالله رو سفيد و با سرافرازى به سوى خداى بزرگ برويم يعنى مو به مو حكم اسلام را كه همان حكم خداوند است عمل كنيم و از جهاد و شهادت ترسى نداشته باشيم و اگر در يك زمان اسلام به ما تكليف جهاد كرد با دل و جان به تكليف خود عمل كنيم يعنى هر وقت ما ديديم كه اسلام در خطر است با تمام نيرو از آن دفاع كنيم حتى اگر در راه آن فدا شويم چنانكه امامان ما و بزرگان ما شدند و چون مرگ حق است پس چه بهتر كه انسان در راه انجام تكليف و وظيفه شرعى فدا شود و من اميدوارم كه همه كسان من هم همين نظر را داشته باشند يعنى اگر من در راه دفاع از اسلام عزيز و كشور اسلامى فدا شدم هيچ گونه ناراحتى نداشته باشند و كاملا بر وفق مراد آنان باشد و راضى و خشنود باشند و تنها اتكاء به خداى بزرگ داشته باشند كه خوب تكيه‌گاهى است و هيچگونه طوفان و مصيبتى نمى‌تواند شما را بلرزاند اگر واقعا تكيه به خدا داشته باشيد و اگر لرزيديد بدانيد كه تكيه شما به خداوند نيست و در ايمانتان شيطان رخنه كرده است.
خوب اى همه كسان اگر من شهيد شدم نمى‌گويم برايم گريه نكنيد ولى دشمنم را شاد نكنيد چون شهيد شدن كه گريه ندارد شهيد شدن يعنى از يك زندگى پوشالى و فانى گذشتن و به يك زندگى حقيقى در جوار حق رسيدن پس اى همه كسان من اگر واقعا مرا دوست داريد براى يك چنين ترقى من ناراحت نباشيد و اميدوارم كه شما هم ترقى كنيد و بعدا به من بپيونديد كه آنگاه در جوار بارى تعالى زندگى واقعى را خواهيد داشت انشاءالله پس اى همه كسان من. من از شما و از خداوند مى‌خواهم كه همه شما جزو صابرين باشيد كه در اين صورت اجر شما نزد خدا محفوظ است و من همه شماها را و همه اهل فاميل را حلال مى‌كنم و اميد دارم كه شما و آنها هم مرا حلال كنيد مخصوصا مادرم و همسرم و فرزندم كه تك تك به همه شما واقعا من خيلى مديون هستم مخصوصا به مادرم كه از حد يك مادر بيشتر براى من زحمت كشيده در حالى كه من نتوانستم به عنوان يك فرزند به او خدمت كنم و همچنين همسرم كه من در اين مدت كوتاه زندگى نتوانسته‌ام وظايف همسرى را به نحو احسن انجام دهم اميدوارم كه مرا حلال كنى ومن هم صددرصد از تو راضى هستم و اميدوارم كه خداوند هم از تو راضى باشد و از تو مى‌خواهم كه سعيده عزيزم را هم يك دختر مسلمان و انقلابى و با حجاب كامل تربيت كنى و تحويل جامعه بدهى تا بلكه يك شخص مفيدى براى اسلام باشد و خدايش در اين امر به تو كمك كند و نگهدار او باشد و همچنين از پدرم مى‌خواهم كه مرا حلال كند و از اينكه نتوانسته‌ام وظايف خود را در قبال او انجام دهم مرا ببخشد انشاءالله و براى همه كسانم آرزوى موفقيت و طول عمر باعزت و سرافرازى و صبر مى‌كنم و اميدوارم در مقابل مسائل از نظر صبورى نمونه باشند انشاءالله چون چيزى را كه انسان در راه خدا از دست بدهد ناراحتى ندارد كه بلكه خوشحالى هم دارد.
در پايان باز سعادت و موفقيت و پيروزى و عزت و عاقبت بخيرى همه شما را از درگاه خداوند بزرگ مسئلت مى‌كنم.
خوب بعد از من ماشين مرا به شماره 42677/ تهران 26 مى‌باشد به قيمت عادلانه بفروشيد و اول صد هزار تومان آن را به همسرم فاطمه غفورى‌نيا بدهيد و بقيه‌اش را با يك مقدار پول نقدى كه در بانك مسكن دارم طبق شرع مقدس اسلام تقسيم كنيد و من خودم هيچگونه سهمى نمى‌خواهم غير از خرج دفن و كفن ومن راضى نيستم كه كسى هر كسى كه مى‌خواهد باشد به غير از پول دفن و كفن حتى يك ريال جهت حجله و ختم يا هر خرج ديگرى خرج كند و حتى راضى هم نيستم كه كسى از خودش هم خرج كند اگر كسى راضى باشد از مال خودش براى من خرج كند هر چقدر خواست آن را به حساب 222 شهيد رجائى واريز نمايد كه به نفع اسلام و مسلمين انشاءالله به مصرف برسد چون من كسى نيستم كه ارزش آن را داشته باشم كه بعد از مرگ براى من از دارائى اين مملكت اسلامى خرج شود چون مثلا اگر بخواهند شب هفت به سر خاك من بيايند لازم است چند ماشين در اين راه استفاده شود كه بعد از مسئله بنزين و استهلاك و راه بندان همه به ضرر اقتصاد جمهورى اسلامى است و حتى من راضى نيستم يك ليتر بنزين در اين راه بسوزد و يا يك ماشين در اين راه يك قطعه‌اش از بين برود كه بسود كشورهاى بيگانه تمام شود يعنى از جيب كشور ما برود به جيب انگلستان خبيث پس به هيچ وجه راضى نيستم و نكنيد اين كارها را انشاءالله.
والسلام
هميشگى باد جمهورى اسلامى ايران
سرافراز و پيروز و موفق و شاد باشيد اى همه كسان من
امضاء: حميد فيضى
1362/01/16
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
