در بعضی از سایت ها و وبلاک ها صرفا بر اساس کپی ، پیس، اشعاری را به فردوسی نسبت میدهند و مدعی اند که فردوسی  زنان را تحقیر نموده است. طی بررسی به عمل آمده توسط شاهنامه پژوهان اینگونه مطالب در نسخ قبل از قرن دوازدهم هجری وجود ندارد و اولین بار در سال 1276 هجری  نویسنده نسخه جدید اینگونه ابیات را در نسخه چاپ سنگی بمبئی وارد کرده و بعد از آن هم در سال 1313شمسی به شاهنامه امیر بهادر( هزاره شاهنامه) راه یافته.

دلایل گوناگونی بر ساخت و وارد کردن اینگونه اشعار که به سبک شعری فردوسی نزدیک است وجود دارد. ازجمله انتقامجویی اشخاص تعصب آن زمان به زبان عربی، تطهیر هندوان برای مواردی که تاریخ و شاهنامه آن را لکه ننگ آور برای هندوان میداند،...می تواند باشد.

جناب  جلاالدین خالقی مطلق(بزرگ ترین مصحح شاهنامه) آورده که تا سده دهمهجری در نسخه های 15گانه معتبر جهانی این اشعار وجود ندارند و جناب کزازی نیز می فرمایند چنین ابیاتی در شاهنامه های اصیل وجود ندارد.

امروزه نیز همین افراد متعصب ، موارد را آگراندیسمان می کنند نه بنام خود بلکه بنام به اصلاح فمنیستی و بنام مدافعان حقوق زنان و عده ای از وبلاک نویسان یا طرفداران حقوق زنان نیز بدون تحقیق و بررسی و نا آگاهانه به نیات متعصبین صحه گذاشته و مبلغ خواسته آنان می شوند.