تا در زمان تحویل سال در دستشان بازی کنند باور بر زیادشدن ثروت داشتند.ساعاتی قبل از تحویل سال

مردها در مسجد محل حاضر و با خواندن چهل بار سوره یس ( هرکس چند بار می خواند تا مجموع

به چهل برسد)با فرستادن صلوات ، آیاتی یا دعایی با آب زعفران و گلاب،با استفاده از جوب ( به

شکل مداد) در کناره های کاسه چینی سبز رنگی نوشته وآن را درون پاتیل یا دیگ پر آب

می شستند. آن آب را تبرکاً برای شفای بیمار، ازدیاد محصول و از بین رفتن آفات باغی

برده و استفاده می کردند.با تحویل سال ، همه با هم مصافحه و به خانه های خود می

رفتندتا برای دید و بازدید و تبریک گویی به منازل بزرگان فامیل، سادات،همسایگان بروند. 

گرفتن جند گردو یا تخم مرغ رنگی یا مقداری نخود و کشمش از دست بزرگتر ها برای کودکان

زیبایی خاصی داشت . لباس های ظاهری چندان تغییر نداشت ولی نظافت در حد اعلا جلوه می کرد.

جوانان هم برای اعلام عمومی تحویل سال وشادی در میدان روستا اقدام به استفاده از توپ های انفجاری

دست ساز، انفجار هفت ترقه می کردند. بازی های مردانه و کودکانه شروع می شد (بازی تخم مرغ شکاندن

،گردو بازی ، بیخ دیواری، قاپ بازی ، الک و دولک ،لی لی ،هفت سنگ ،خاک و گل بازی در کنار جوب ،لیس

پس لیس با سنگ و سکه، ... ).همه این بازی ها دارای کُری خوان های خاص خود بود . بعضا هم به دعوای کودکانه

می انجامید. بعد از چند روز اول عید ،دیگر آن شور و حال اولیه کم شده  و پرداختن به امور کشاورزی و دامی در اولویت

قرار می گرفت .کار بود و کار بود وکار.محصلین از بعضی کار ها معاف می شدند تا به درس برسند.روز سیزده بدر به دلیل شروع

فصل کشاورزی چندان نمود خاصی نداشت ولی باز با روزهای دیگر فرق می کرد مانند بستن طناب تاب بازی در باغ ها، کارکردن و خوردن

غذا در باغ

.